Από τη συλλογή «Ασάλευτη ζωή» Η νύχτα των Παθών, αγία Παρασκευή μεγάλη, θυμάσαι; Οι κράχτες βροντεροί του δρόμου και χουγιάζουν «Ώρα, ώρα για την εκκλησιά!» Τα σήμαντρα σωπαίναν,
Οι έφοροι, εν τούτοις, οι οποίοι τον κατεδίωκαν, αφού δεν τον επρόλαβαν αμέσως τότε, πριν εισέλθη εις τον ιερόν χώρον, αφήρεσαν ακολούθως την στέγην του οικήματος, και επωφεληθέντες την στιγμήν που ευρίσκετο εντός αυτού, τον απέκλεισαν, αποφράξαντες τας θύρας με τοίχον, και στήσαντες εμπρός εις το οίκημα φρουράν, επεδίωξαν να τον αναγκάσουν διά της πείνης να παραδοθή.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Λουκιανού «Πατρίδος εγκώμιον»
Ότι ουδέν είνε γλυκύτερον της πατρίδος έχει λεχθή προ πολλού. Αλλ' όχι μόνον γλυκύτερον, αλλά και σεπτότερον και ιερώτερον δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Διότι όλων, όσα οι άνθρωποι νομίζουν σεβαστά και ιερά, η πατρίς είνε η αιτία, η οποία και μας τα εδίδαξε και μας ανέθρεψεν εις την πίστιν και τον σεβασμόν αυτών.
Ο Ίων Δραγούμης γράφει για τον Περικλή Γιαννόπουλο και τον θάνατο του, στα «Φύλλα Ημερολογίου» του στον Δ' τόμο:
ΑΠΡΙΛΗΣ 1910
Σήμερα πρωί 8 του Απρίλη είναι σταχτερώτατος ανοιξιάτικος καιρός που θα βρέξει. Κ’ έλαβα από τον Περικλή Γιαννόπουλο ένα χαρτί που λέει: «Τι κρίμα να μη Σας ιδώ. Φεύγω για Θεσσαλίες. Τι κρίμα!»
Κατά τον ορισμό του Γερμανού Βυζαντινολόγου Α. Χάιζενμπεργκ "το Βυζάντιο είναι το εκχριστιανισθέν Ρωμαϊκό κράτος του Ελληνικού Έθνους". Τα ονόματα Βυζάντιον, Βυζαντινός, Βυζαντίνος, Βυζαντιακός ουδέποτε χρησιμοποιήθησαν υπο των Ελλήνων το Μέσω Αιώνων με την σημασία την οποία έχουν σήμερα. Γι' αυτούς Βυζάντιο ήταν αποκλειστικά η Κωνσταντινούπολη και Βυζάντιος ο κάτοικος αυτής.
Οι πρόγονοί σας ήλθαν στην Μακεδονία και την άλλη Ελλάδα και μας κακοποίησαν χωρίς να του δώσουμε καμία αιτία. Εγώ όταν έγινα ηγεμών των Ελλήνων σκεέφθηκα να σας τιμωρήσω γι αυτό και ήλθα στην Ασία την πατρίδα σας. Διότι είχατε βοηθήσει και τους Περινθίους, που αδικούσαν τον πατέρα μου και εισβάλατε στην Θράκη που ανήκε στην επικράτειά μας, έστειλε στρατό ο Ώχος.
Διότι είναι προφανές ότι η χώρα που καλείται σήμερον Ελλάς δεν ήτο μονίμως κατοικημένη εξ αρχής, αλλ' εγίνοντο εις το παρελθόν συχναί μεταναστεύσεις και οι κάτοικοι χωρίς πολλάς δυσκολίας εγκατέλειπαν τας εστίας των, εξαναγκαζόμενοι εις τούτο από νέους πολυαριθμοτέρους εκάστοτε εποίκους.
Άρθρο του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου δημοσιευμένο το 1983 με τίτλο «Είσθε ρατσιστές...». Σήμερα, στο 2016, με τις ΜΚΟ, τα ΜΜΕ, να μας βομβαρδίζουν συνεχώς με αντιρατσιστικά συνθήματα και ψευδοφιλανθρωπία για να ανεχτούμε τους αλλόφυλους που εποικίζουν την Πατρίδα μας, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από το 1983. Όμως ο Χριστόδουλος έβλεπε πολύ μπροστά. Μουσουλμάνοι εισέρχονται καθημερινά στην Πατρίδα μας και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να μην αντιδράσουμε. Ως πότε Έλληνες;