Είνε ωραίοι, αγαπημένοι
όλ' οι άνθρωποι να ζουν,
Μα χωρίς πατρίδα, ξένοι
Μεσ' στον κόσμο θα γυρνούν
Η χαρά απ' τη γη θα λείψη
Κ' η συμπόνια κ' η στοργή
Κ' η ζωή θάναι μια θλίψη
Και το σπήτι θα κλειστή.
Κ' ύστερα, μη βάλη ανθρώπου
Νους τη μαύρη συμφορά.
Μόνον η Πατρίδα είν' όπου
Μας χωρίζει απ' τα θεριά....
Μιλτιάδης Μαλακάσης